Rejestracja w niemieckiej Izbie Rzemieślniczej (Handwerkskammer) dotyczy osób, które chcą prowadzić działalność rzemieślniczą w Niemczech. Izba Rzemieślnicza może zaoferować im wsparcie oraz służyć doradztwem w kwestiach biznesowych i prawnych, a ponadto pisemnie potwierdzić posiadanie kwalifikacji w danym zawodzie z branży rzemieślniczej. Izba Rzemieślnicza nie tylko reprezentuje interesy branży rzemieślniczej, ale także reguluje i wspiera kształcenie zawodowe oraz prowadzi rejestry rzemieślników. Niniejszy artykuł przedstawia warunki, jakie należy spełnić, by otrzymać wpis do Izby Rzemieślniczej.
Zgodnie z § 91 ustawy o rzemiośle (niem. Handwerksordnung, HwO) do głównych zadań Izby Rzemieślniczej należy reprezentowanie interesów branży rzemieślniczej. Izba Rzemieślnicza w Niemczech zrzesza nie tylko właścicieli przedsiębiorstw i zakładów, świadczących usługi rzemieślnicze, ale także pozostałe osoby związane z branżą rzemieślniczą, np. pracowników, praktykantów, którzy już ukończyli szkolenie zawodowe albo są w jego trakcie. Przynależność do Izby Rzemieślniczej wiąże się z obowiązkiem odprowadzania składek członkowskich.
Do pozostałych zadań Izby Rzemieślniczej należy m.in. udzielanie wsparcia w promowaniu branży rzemieślniczej oraz przygotowywanie sprawozdań o sytuacji rzemiosła w Niemczech. Niemiecka Izba Rzemieślnicza reguluje i wspiera też kształcenie w zawodach rzemieślniczych oraz powołuje rzeczoznawców w celu wydawania opinii na temat usług i działalności rzemieślniczych. Szczególnym obowiązkiem Izby Rzemieślniczej jest prowadzenie Handwerksrolle, czyli rejestru rzemieślników.
Do Handwerksrolle wpisywane są osoby świadczące usługi rzemieślnicze wymagające zezwolenia, zgodnie z załącznikiem A do HwO. Do takich usług należą głównie zawody związane z budownictwem i pracami wykończeniowymi, np. murarz, dekarz, cieśla, elektrotechnik, monter rusztowań, hydraulik, malarz, lakiernik czy dekorator wnętrz.
Izba Rzemieślnicza prowadzi także rejestry zawodów niewymagających zezwolenia oraz zawodów podobnych do rzemiosła (załączniki B1 i B2 do HwO).
Niemieckie przepisy zezwalają obywatelom UE/EOG i Szwajcarii na uzyskanie wpisu do Handwerksrolle i świadczenie usług rzemieślniczych. W tym celu należy złożyć do wniosek do właściwej Izby Rzemieślniczej. W Niemczech funkcjonują 53 Izby Rzemieślnicze, przynależność do danej Izby zależy od miejsca siedziby firmy. Gdy wnioskodawca chce świadczyć tymczasowe usługi rzemieślnicze i nie ma stałej siedziby w Niemczech, ale ma uprawnienia do prowadzenia porównywalnej działalności w kraju pochodzenia, to powinien zgłosić się do Izby, w obszarze której znajduje się miejsce świadczenia usługi.
Pozostałymi wymaganymi dokumentami są:
Obywatele krajów UE muszą ponadto dostarczyć tzw. zaświadczenie UE, w Polsce takie zaświadczenia wydają Urzędy Marszałkowskie lub Wojewódzkie Urzędy Pracy.
Należy pamiętać, że wniosek o wpis do Handwerksrolle składa się przed rozpoczęciem działalności. Niemiecka Izba Rzemieślnicza ma obowiązek go rozpatrzyć oraz dokonać rejestracji w terminie do 3 miesięcy. Rejestracja z datą wsteczną nie jest możliwa, ta sama reguła dotyczy wyrejestrowania.
W przypadku, gdy wnioskodawca nie posiada dokumentu potwierdzającego kwalifikację w zawodzie, to zgodnie z § 8 rozporządzenia EU/EWR-Handwerk-Verordnung (EU/EWRHwV), może on świadczyć w Niemczech usługi rzemieślnicze wymagające zezwolenia, jeśli wykaże, że wykonywał ww. usługi w pełnym wymiarze czasu pracy przez co najmniej rok i nie dawniej niż 10 lat przez momentem złożenia wniosku.
Jeśli wniosek o rejestrację zostanie rozpatrzony pozytywnie, to Izba Rzemieślnicza wystawia tzw. Handwerkskarte (kartę rzemieślnika). Karta rzemieślnika zawiera przede wszystkim listę zawodów rzemieślniczych zgłoszonych do Handwerksrolle. Poza tym są na niej takie dane jak: imię, nazwisko, nazwa firmy, adres, data rejestracji, numer firmy (tzw. Betriebsnummer). Karta rzemieślnika służy jako pisemne potwierdzenie kwalifikacji i może pomóc we wzmocnieniu pozycji przedsiębiorcy na rynku.
SZUKASZ POMOCY I DORADZTWA W ZAKRESIE ZGŁOSZEŃ PRZEDSIĘBIORSTWA W NIEMIECKICH URZĘDACH?